De Russenlager: een andere realiteit voor de Sovjet soldaten
Voor de Sovjet soldaten was er echter een totaal andere realiteit. Op 22 juni 1941 viel Duitsland de Sovjet-Unie binnen tijdens operatie Barbarossa, waarna vanaf september de eerste Sovjet soldaten arriveerden in het kamp. In tegenstelling tot de westerse geallieerden, maakte de Sovjet-Unie geen deel uit van de Conventie van Genève. Dit, in combinatie met de pure haat vanuit het fascisme voor de communisten, leidde tot extreme inhumane resultaten. Binnen het krijgsgevangenenkamp werd de zogenaamde “Russenlager” opgericht. Dit deel was alleen bedoeld voor krijgsgevangen uit de Sovjet-Unie, en compleet afgescheiden van de rest van het krijgsgevangenenkamp. Een derde van alle krijgsgevangen in dit kamp waren Soviets, maar slechts een fractie hiervan heeft het overleefd.
Doordat de Sovjet Unie geen deel uitmaakte van de conventie van Genève, werd er geen hulp geboden bij ziekte, kregen Sovjet gevangenen niet genoeg eten, en bezweken vele krijgsgevangenen aan de kou. Ook werden zij blootgesteld aan vele vernederingen en waren martelingen meer de regel dan uitzonderingen. Doordat het krijgsgevangenenkamp direct was aangesloten op het Duitse spoor zoals vele Duitse kampen, werden de krijgsgevangenen direct hiernaartoe vervoerd. Echter, doordat de treinen met Sovjet soldaten zo vol waren en over een dusdanig lange afstand getransporteerd werden, kwamen er vele treinen aan die vol waren met Sovjet soldaten die al overleden waren tijdens het transport.
Naarmate de oorlog vorderde, veranderden de omstandigheden in de oorlog. Binnen Duitsland ontstond er een enorm tekort aan mankracht in zowel het leger als de reguliere arbeid. Hierdoor werd in oktober 1942 krijgsgevangenenkamp “Stalag XVIII D” opgeheven, en verdeeld over kleinere werkkampen, waar de omstandigheden een stuk beter waren.
Ondanks dat dit krijgsgevangenenkamp slechts een jaar bestaan heeft, zijn er duizenden Sovjet soldaten omgekomen in dit kamp. Ondanks dat dit officieel een krijgsgevangenenkamp was, wordt het beschouwd als een vernietigingskamp vanwege de destructieve doeleinden die het had ten opzichte van de Sovjet soldaten in dit kamp.
Herdenking van de slachtoffers van het concentratiekamp van Maribor
Elk jaar, tijdens Bevrijdingsdag op 9 mei, wordt er hier een herdenkingsceremonie gehouden. Ook op de Pobrežje begraafplaats, waar een massagraf is voor de Sovjet soldaten, die hier begraven werden door de westerse geallieerde soldaten, is er op deze datum een herdenking.
Bezoeken van het concentratiekamp
De buitenkant van het museum is openbaar en vrij te bezoeken. Voor de bezichtiging van het museum zelf moet een afspraak worden gemaakt. Hiervoor raden wij aan om de officiële pagina te bezoeken.
Je kunt het concentratiekamp vinden op de volgende locatie:
